Mkhaya Game Reserve..Swaziland

Haai familie, vrienden en andere lezers,

Enne... how is live in Holland...??
Met mij in Swaziland gaat het goed..
Het back to basic live hier midden in Mkhaya Game Reserve begint nu goed te wennen en ik begin het Swati ritme aardig op te pakken.

De laatste paar dagen voor mijn vertrek uit Zim heb ik een korte vakantie genoten waarin ik de prachtige Victoria Falls gezien heb.. een Olifanten rit gemaakt heb (echt waar..) een sunset cruise gemaakt heb over de Zambezi river en de orginele Ndebele en Shona (tribes van Zimbabwe) heb mogen zien!! Dat was allemaal erg mooi, maar ik zat er toch met een erg raar gevoel omdat ik liever langer was gebleven bij de Painted Dogs en niet zo snel weg hoefde. 3 weken zijn voor mijn gevoel errug kort geweest en ik heb lang niet alles kunnen zien en doen dan wat ik in eerste instantie gedacht had. Het was meer een soort introductie.. maar dan wel eentje om nooit te vergeten, ondanks alle ellende dankzij Mugabe. Momenteel heb ik geen idee hoe de situatie nu is, maar ik hoop dat het beter wordt en denk er dan ook vaak aan.

Vorige week, de 28ste ben ik aangekomen in Mlilwane Game Reserve alwaar ik een dag later werd opgehaald door Carry Reilly. Mlilwane ligt tussen de bergen en is prachtig groen met schone vergezichten..een leuke lodge met een gezellig restaurant. Je kunt er leuke paardrij tours boeken.. en dat hoop ik na 5 weken nog een keer te doen..!! Meer heb ik hier nog niet gezien omdat ik 's avonds laat aankwam en 's ochtends alweer optijd vertrok.
Mkhaya Game reserve is meer droger bushland (meer vergelijkbaar met Zimbabwe) gelegen in de lagere heuvels, meer zuidelijker. De Reilly familie zijn eigenaar van 3 grote reservaten en onderhouden deze voor het behoudt van o.a. de witte en zwarte Neushoorn. Meer info hierover op www.neushoornstichting.nl
Momenteel logeer ik bij Mick en Carry Reilly en hun 2 kinderen Jamie (7) en Josie (4).
Het huis waar ze wonen staat midden in Mkhaya.. dus midden in Bushland.. Dit houdt in dat er geen stroom is, wel solar energie en veel batterijen.. Om 7 uur 's ochtends is het licht en om 6 uur 's avonds is het donker. Het is best romantisch.. nadat je eraan gewend bent.. knus met overal olielampen enzo..
Normaal gesproken slapen vrijwilligers in het eco-volunteer-camp.. dat was afgelopen week nog niet mogelijk.. Gisteren is er een neushoorn geweest die e.a. kapot gemaakt heeft in het kamp.. dus deze week is het ook nog niet mogelijk. Wel komt er een andere vrijwilliger.. en mogelijk verhuizen we dan naar het kamp..
Dus nu nog ff de luxe van het huis en de warme douche, en de kok.. Wat erg mooi meegenomen is want ik heb de afgelopen week toch tijd nodig gehad om te acclimatiseren..
Het is moeilijk uit te leggen maar de life style en het werk is dus vrij back to basic.
mijn eerste 2 dagen waren meteen 2 zeer enerverende dagen.. Zondag meegeweest met het Darten (verdoven) en reloceren van 2 jonge mannelijke leeuwen... Vanuit de auto heb ik toegekeken hoe dit ging. En dat was voor degene die actief mee werkte zenuw-slopend... De groep leeuwen werden met enorme hopen vlees op een plek afgeleid terwijl de andere 2 gelokt werden met vlees. 1 ongeveer 40 minuten tijd hadden we de eerste verdoofd en verplaatst en zijn wonden verzorgt.. (er was gevochten in de groep vandaar de verplaatsing) de 2de leeuw was wat lastiger omdat ze de andere al e.a. doorhadden.. maar eind goed al goed en de leeuwen mooi verplaatst.
Door een misverstand aan mijn kant... was ik de 2de dag te laat op.. Wat achteraf ook helemaal niet erg bleek te zijn gezien ik deels heb mogen aanschouwen hoe een bevalling van een Giraffe gaat. De poten heb ik eruit zien komen en toen we later terug kwamen was ie al geboren. Het duurde langer dan normaal dus Mick Reilley was bang dat het kalf misschien dood was.. Gelukkig is niets minder waar en loopt het nu vrolijk rond in het park.
Vanaf dinsdag (de 2de of de 1e..) begon het echte werk.. Hekwerken repareren, en struiken en planten verwijderen die in deze bush niet thuis horen. Samen met een groep Swati mannen vertrekken we om 7 uur met de traktor en aanhanger naar de plek waar gewerkt moet worden. Hier werken we door tot 17.00 uur. Best zwaar werk maar ondertussen ben ik daar al aardig aangewend. In het begin moest ik ook erg wennen aan de Swati mannen. Ze spreken niet of weinig engels dus communicatie is moeilijk. Verder is het voor hun raar om met een vrouw te werken die "mannenwerk" doet. (in hun ogen) In het begin moesten we dan ook aan elkaar wennen en dat was voor mij best pittig. Nu hebben we van beide kanten door dat het best kunnen communiceren en dat ik graag hun taal wil leren. Alle grappen die hierdoor onstaan brengen ... leuke lachsalvo's met zich mee.
Ook ben ik een dag met de vrouwen mee geweest om gras te snijden. Dit wordt gebruikt om daken van hun huizen te maken. De vrouwen spreken nog minder Engels maar in samenwerking met Richard (een heel aardige man die goed engels spreekt) kon ik toch met hun praten en heb ik ze een beetje verteld over het leven in Nederland, over mijn oma van 98 en over haar winkel.. Dat vonden ze interessant, en dan met name de oude leeftijd. Dat komt hier niet of nauwelijks voor dankzij ziektes als aids..
Je kan er vanuit gaan dat 1 op de 2 mensen dat hier hebben..
Ook ben ik al een dag mee geweest op Patrol. dan ga je de bush in met een park ranger. Je gaat te voet en het doel is om de dieren te observeren en te tellen. Je kijkt hoe het met ze is, waar ze zich naar toe verplaatsen en vast nog veel meer dingen..

Het leven gaat ook hier bij de dag en ik ontdek meestal 's ochtends pas wat we gaan doen... Ik geniet van alle ervaringen en besef dat niet niks is voor de mensen hier. Het is erg interessant en totaal anders als van wat ik in Zimbabwe geleerd en gezien heb. Ik heb zeker tijd nodig gehad om hier te acclimatiseren en Zim achter me te laten maar nu gaat het prima en voel ik me goed op mijn gemak.
In het Mkhaya game Reserve zal ik zeker leren wat het inhoudt om een game reserve te runnen en hoe het echte bush life is.. Back to basic dat is zeker!!


Voor degene die Dik zien........; geef hem een dikke knuf van mij.. (en kuss...)

Tot nu toe ben ik trouwens enorm verwend door de kok van de familie Reilly.. heerlijk eten..

Aangezien er geen electriciteit is was ik mijn kleren op de hand.. en als jullie eens wisten hoe vies deze worden..;-)

Voor iedereen die mij mailt of gemaild heeft.. ik kan pas antwoorden als ik zelf op internet kan en dat is na de komende 3 weken..

dus hele dikke knuffels.. en groetjes van Noortje